اتمام مطالعه نیمه تمام
#خوب_کتاب_بخوانیم (1)
🔵 یک نظریهی علمی میگوید: داشتن کتاب مهم نیست؛
آنچه مهم است، «خواندن» کتاب است. [1]
🔷 در اولین شماره به برسی جمله بالا می پردازیم. در واقع هدف از کتاب خریدن و کتاب داشتن، خواندن کتاب است. خواندن کتاب است که در زندگی ما تاثیر میگذارد، پس اولین مرحله ی تبدیل شدن به یک کتابخوان این است که به کتابهایی که هماکنون در کمدها و طاقچه هایمان هستند سری بزنیم و غبار را سر و رویشان پاک کنیم.
کتابهای نیمه خوانده را تمام کنید. هیچ وقت کتابها را معطل نگذارید؛ بیشتر ما این ایراد را داریم که کتابهایی را شروع میکنیم و چند صفحه یا چند فصل از آنها را مطالعه میکنیم و مطالعه مابقی آن کتاب را به آینده موکول میکنیم. خب تا اینجا مشکلی نیست و ایرادی ندارد. اما ایراد ما از آنجاییست که بین وعدههای مطالعاتی مان فواصل زیادی ایجاد میکنیم. یعنی دفعهی بعدی که دوباره آن کتاب را برمیداریم و ادامهی آن را مطالعه میکنیم زمانی است که خیلی از دفعهی قبل گذشته است.
شاید بپرسیم که چه عیبی دارد؟ کتاب میخوانیم دیگر!_ اما درواقع این فاصله مانع ایجاد درک و مفهوم کاملی از آن کتاب میشود. و متوقف کردن مطالعه برای زمان طولانی مثلا چهار روز (یا خدای نکرده بیشتر)، به اینکه یک #خواننده_خوب باشید لطمه میزند.
پس حواسمان به کتابهای نصفه و نیمه باشد.
#کتاب_خوب_یک_اتفاق_خوب
پ.ن:
[1] کتاب باید هلو باشد، محسن حدادی